Kwentong Jeepney

Unang Yugto

Hi sa iyong nagbabasa nitong blog kong bagong bago at tungkol sa walang katapusang pakikipaglaban ko sa pagtaas ng aking dugo sa mga bagay na "di tama" sa paningin kong napaka-PERFECTIONIST (tama man o ndi ang term ko e bahala na).

Ang ilalahad ko ngayon ay tungkol sa mga taong walang kamalaymalay (o sadyang makapal lang talaga ang mukha) na ginagawa ito sa Jeep na sinasakyan natin araw-araw.

Isipin natin, tayo ay nagbabayad kadalasan ng 8 Pesos na pamasahe (minimum fare, at kung di mo alam ito ay sige ikaw na ang mayaman at nagtataxi papunta sa kanto ninyo), tapos may makakatabi na magbabayad din ng 8 pesos (astig ni manong dami pasahero), tapos bigla syang uupong pa-side view at sasandalan ka pa.
Aba! kay sarap naman at feel at home itong taong ito, e dapat nagdala na rin sya ng mesa para tuntungan ng paa nya sa jeep (ano yun sofa mo lang sa bahay haaa?). Ang mahirap dyan e ayaw mo magsungit at baka mapaaway ka sa loob ng sasakyan, nakakahiya naman sa mga tao diba, ayun tuloy ang gagawin na lang ay
aatras ka (kung maluwag ang sasakyan) o titiisin na lang ang katabi mong ginto ata ang 8 pesos na binayad at dapat mas malaki ang sakop nyang upuan kesa sayo..

Diba nakakahighblood mga pre? at mre? (di ko lam sa babae eh, mre nga ata)

salamat sa nagbabasa,

Nagmamahal Pol